Η μάνα όλων των ντέρμπι

Έφτασε λοιπόν η ώρα και για το 171ο ντέρμπι Dortmund – Schalke. «Η μάνα όλων των ντέρμπι», όπως θεωρείται στη Γερμανία. Το ντέρμπι της Κοιλάδας του Ruhr. Μία αναμέτρηση σχετικά υποτιμημένη στην Ελλάδα για όσους παρακολουθούν κάπως τα τεκταινόμενα του γερμανικού ποδοσφαίρου. Οι περισσότεροι θεωρούν ως «ντέρμπι» το Dortmund-Bayern, όμως η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.

Σίγουρα υπάρχει μίσος και σε έναν αγώνα Dortmund-Bayern, που αποκαλείται ως το “Klassiker” της Bundesliga. Φυσιολογικό, άλλωστε, αφού δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην μισεί την Bayern στη Γερμανία πέρα από τους δικούς της οπαδούς. Ο χαρακτήρας του ντέρμπι όμως υπάρχει μόνο στις εποχές που η Borussia Dortmund είναι ανταγωνιστική. Και αυτό συνέβαινε σπάνια ιστορικά, καίτοι αρκετά συχνά την τελευταία εικοσαετία. Γι’ αυτό ο χαρακτηρισμός “Klassiker” ουσιαστικά έχει βαφτίσει και άλλες αναμετρήσεις στο παρελθόν. Παλαιότερα ήταν το Bayern-Hamburg, πρωτύτερα το Bayern-Gladbach κοκ.

Το Dortmund – Schalke είναι κάτι άλλο. Δύο ομάδες με μεγάλη παράδοση, πάρα πολύ κόσμο και πολύ πιστούς οπαδούς. Θα μπορούσα να πω ότι είναι ελάχιστα αυτά που τις χωρίζουν. Οι οπαδοί προέρχονται κατά βάση από την εργατική τάξη, οι δε πόλεις, το Dortmund και το Gelsenkirchen είναι πολύ μακριά από το να χαρακτηριστούν μητροπόλεις. Ειδικά το Gelsenkirchen μετατρέπει ακόμη και κάποιον προσβεβλημένο από τον ιό του γέλωτα σε καταθλιπτικό. Είναι όμως περιοχές που ζουν και αναπνέουν για το ποδόσφαιρο. Όχι για τους τίτλους, ούτε για τις νίκες. Για το ποδόσφαιρο και το γήπεδο. Μία κουλτούρα μακρινή από τα δικά μας δεδομένα στην Ελλάδα.

Ούτε κάποια άλλη διαφορά υφίσταται μεταξύ των οπαδών Dortmund και Schalke σε θρησκευτικό (όπως στο Rangers-Celtic), πολιτικό (π.χ. Roma-Lazio), κοινωνικό (φτωχοί-πλούσιοι) ή εθνικιστικό (π.χ. Barcelona-Real) επίπεδο. Τι είναι τότε αυτό που μετατρέπει δύο αρκετά όμοιους λαούς να μισιούνται σε τέτοιο βαθμό;

Μα φυσικά ο τοπικός χαρακτήρας. Οι οπαδοί της BVB και της GE04 κυκλοφορούν στους ίδιους δρόμους, δουλεύουν στους ίδιους χώρους, ταξιδεύουν με τα ίδια μέσα μαζικής μεταφοράς. Κανείς δεν θέλει να πάει την επόμενη μέρα στη δουλειά του, στο σχολείο, στο τρένο και να δεχτεί την καζούρα από το νικητή του ντέρμπι.

Ιστορικά βέβαια οι σύγχρονες γενιές οπαδών της ομάδας από το Gelsenkirchen έχουν ζήσει πολύ πικρές στιγμές στο Westfalenstadion. Σχεδόν 60 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα είναι πολλά, ειδικά όταν η Borussia έχει ζήσει πολύ μεγάλες διακρίσεις σε αυτό το διάστημα.

Προσωπικά έχω βρεθεί σε δύο ντέρμπι στο παρελθόν τις σεζόν 2004-05 και 2005-06. Αμφότερα με αρνητική κατάληξη για την ομάδα μας, καθώς η BVB βρισκόταν σε κάμψη αγωνιστικά και οικονομικά εκείνες τις εποχές. Αυτό που βίωσα ήταν ένας ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα. Το καταλάβαινες από την αγωνία και την ένταση που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των ανθρώπων. Επίσης, από τις μικρές ή μεγαλύτερες αψιμαχίες στα τρένα και έξω από το γήπεδο μεταξύ μεμονωμένων οπαδών, κάτι που δεν έχω δει σε άλλο ματς της Borussia ή σε άλλο γερμανικό γήπεδο (όχι ότι δεν γίνονται αλλού). Και παρότι πάντα γίνονται κάποια μικροεπεισόδια, δεν έχει επιλεχθεί η εύκολη λύση της απαγόρευσης μετακινήσεων. Έτσι, και φέτος θα δώσουν το παρόν 8.000 οπαδοί των φιλοξενούμενων στο γήπεδο, δίνοντας άλλο χρώμα στο ματς. Δεν μπορώ να διανοηθώ πόσο βαρετό θα ήταν το ματς με οπαδούς μόνο από τη μία πλευρά.

Το Dortmund – Schalke είναι το ντέρμπι όπως θα θέλαμε να είναι όλα τα ντέρμπι…

Υ.Γ. Ρίξτε μια ματιά και στο υπέροχο οπτικοακουστικό αφιέρωμα που ετοίμασε το dortmund.gr στην ιστορία του ντέρμπι